پخش زنده
English عربي

نیکی کریمی

X

کریمی، نیکی (زاده‌ی ۱۹ آبان ۱۳۵۰، تهران)

نیکی کریمی، بازیگر، کارگردان، مترجم و عکاس کشورمان است. وی در سال ۱۳۶۸ با ایفای نقش در فیلم «وسوسه» به کارگردانی جمشید حیدری، قدم به عرصه‌ی سینما گذاشت. اما نخستین حضور جدی‌ او در فیلم «عروس» به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ بود. وی يكی از محبوب‌ترين و موفق‌ترين چهره های سينمای ايران است.

او در مجموعه‌هایی نظیر «زندگی» (۱۳۷۴)، «سرزمین کهن» (۱۳۹۲) و «کیمیا» (۱۳۹۴)؛ و فیلم‌هایی چون «سارا» (۱۳۷۱)، «پری» (۱۳۷۳)، «بوی پیراهن یوسف» (۱۳۷۴)، «ابر و آفتاب» (۱۳۷۵)، «جهان پهلوان تختی» (۱۳۷۶)، «دو زن» (۱۳۷۷)، «نسل سوخته» (۱۳۷۸)، «هزاران زن مثل من» (۱۳۷۹)، «باج خور» (۱۳۸۲)، «چه کسی امیر را کشت؟» (۱۳۸۴)، «سه زن» (۱۳۸۵)، «زن‌ها فرشته‌اند» (۱۳۸۶)، «محاکمه در خیابان» (۱۳۸۷)، «دو خواهر» (۱۳۸۷)، «شکلات داغ» (۱۳۸۸)، «دموکراسی تو روز روشن» (۱۳۸۸)،  «جرم» (۱۳۸۹)، «تلفن همراه رئیس جمهور» (۱۳۹۰)، «بشارت به یک شهروند هزاره‌ی سوم» (۱۳۹۱)، «زندگی جای دیگریست» (۱۳۹۲)، «لاله» (۱۳۹۲)، «تمشک» (۱۳۹۲)، «مرگ ماهی» (۱۳۹۳) و «چهارشنبه ۱۹ ارديبهشت» (۱۳۹۳) به نقش‌آفرینی پرداخته‌ است.

این هنرمند فرهیخته، علاوه بر بازیگری به عنوان نویسنده، مترجم، عکاس و کارگردان نیز فعالیت دارد. او در سال ۱۳۸۰ برای نخستین‌بار فیلم کوتاهی با نام «داشتن و نداشتن» را کارگردانی کرد. وی همچنین کارگردانی فیلم سینمایی «چند روز بعد» (۱۳۸۵) و «شیفت شب» (۱۳۹۳)؛ و نگارش و کارگردانی فیلم‌هایی چون «یک شب» (۱۳۸۳) و «سوت پایان» (۱۳۸۹) را به عهده داشته است.


از دستاوردهای این هنرمند در داخل کشور، می‌توان به نامزدی دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم‌های «عروس» (۱۳۶۹)، «سارا» (۱۳۷۱)، «پری» (۱۳۷۳)، «دو زن» (۱۳۷۷)، «روانی» (۱۳۷۶) و «من همسرش هستم» (۱۳۹۰)؛ و نامزدی تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای «نیمه‌ی پنهان» (۱۳۸۰) و «واکنش پنجم» (۱۳۸۱) از جشن خانه‌ی سینما و دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای «دیوانه‌ای از قفس پرید» (۱۳۸۱) و «واکنش پنجم» (۱۳۸۱) از بیست و یکمین جشنواره‌ی فیلم فجر و دریافت دیپلم افتخار «جایزه‌ی ویژه هیأت داوران» در بخش سودای سیمرغ برای مجموعه بازی‌های وی و کارگردانی فیلم «شیفت شب» (۱۳۹۳) از سی و سومین جشنواره‌ی فیلم فجر اشاره کرد.

کریمی با کسب جوایز متعدد از جشنواره‌های گوناگون بین‌المللی یکی از موفق‌ترین هنرمندان سینمای ایران از لحاظ تعداد جوایز جهانی بوده است. وی برنده‌ی جایزه‌ی مونگولفیه نقره‌ای برای نقش اول زن بطور مشترک از یازدهمین جشنواره‌ی سه قاره نانت فرانسه (۱۹۹۲) و جایزه‌ی صدف نقره‌ای برای نقش اول زن بطور مشترک از چهل و یکمین جشنواره‌ی فیلم سن سباستین اسپانیا (۱۹۹۳) برای بازی در فیلم «سارا»، برنده‌ی جایزه‌ی بهترین بازیگر زن از جشنواره‌ی فیلم تائورمینا ایتالیا (۱۹۹۹) برای بازی در فیلم «دو زن» و برنده‌ی جایزه بهترین بازیگر از جشنواره‌ی فیلم قاهره (۲۰۰۱) برای بازی در فیلم «نیمه پنهان» بوده است.

کریمی همچنین برنده‌ی جایزه‌ی Bastone Bianco از جشنواره‌ی فیلم تورین ایتالیا برای کارگردانی فیلم «یک شب» در سال ۲۰۰۵؛ برنده‌ی جایزه‌ی بهترین فیلم از جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ و برنده‌ی جایزه‌ی Emile Guimet، جایزه‌ی INALCO Jury و جایزه‌ی High Schools از جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم وزول فرانسه برای کارگردانی فیلم «سوت پایان» در سال  ۲۰۱۲ می باشد. 

وی تاکنون در چندین جشنواره‌ی جهانی فیلم مانند جشنواره‌ی فیلم کارلووی واری، جشنواره‌‌ی فیلم لوکارنو سوئیس، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم‌های آسیایی وزول، جشنواره‌ی فیلم کن فرانسه، جشنواره‌‌ی فیلم برلین، جشنواره‌ی فیلم رن فرانسه، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم دوربان آفریقای جنوبی، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم ریکیاویک ایسلند، جشنواره‌‌ی بین‌المللی فیلم پراگ، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم هند، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم تسالونیکی یونان، جشنواره‌ی فیلم ابوظبی، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، به عنوان داور حضور داشته ‌است.
 

هنرمندان

نیکی کریمی

کریمی، نیکی (زاده‌ی ۱۹ آبان ۱۳۵۰، تهران)

نیکی کریمی، بازیگر، کارگردان، مترجم و عکاس کشورمان است. وی در سال ۱۳۶۸ با ایفای نقش در فیلم «وسوسه» به کارگردانی جمشید حیدری، قدم به عرصه‌ی سینما گذاشت. اما نخستین حضور جدی‌ او در فیلم «عروس» به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ بود. وی يكی از محبوب‌ترين و موفق‌ترين چهره های سينمای ايران است.

او در مجموعه‌هایی نظیر «زندگی» (۱۳۷۴)، «سرزمین کهن» (۱۳۹۲) و «کیمیا» (۱۳۹۴)؛ و فیلم‌هایی چون «سارا» (۱۳۷۱)، «پری» (۱۳۷۳)، «بوی پیراهن یوسف» (۱۳۷۴)، «ابر و آفتاب» (۱۳۷۵)، «جهان پهلوان تختی» (۱۳۷۶)، «دو زن» (۱۳۷۷)، «نسل سوخته» (۱۳۷۸)، «هزاران زن مثل من» (۱۳۷۹)، «باج خور» (۱۳۸۲)، «چه کسی امیر را کشت؟» (۱۳۸۴)، «سه زن» (۱۳۸۵)، «زن‌ها فرشته‌اند» (۱۳۸۶)، «محاکمه در خیابان» (۱۳۸۷)، «دو خواهر» (۱۳۸۷)، «شکلات داغ» (۱۳۸۸)، «دموکراسی تو روز روشن» (۱۳۸۸)،  «جرم» (۱۳۸۹)، «تلفن همراه رئیس جمهور» (۱۳۹۰)، «بشارت به یک شهروند هزاره‌ی سوم» (۱۳۹۱)، «زندگی جای دیگریست» (۱۳۹۲)، «لاله» (۱۳۹۲)، «تمشک» (۱۳۹۲)، «مرگ ماهی» (۱۳۹۳) و «چهارشنبه ۱۹ ارديبهشت» (۱۳۹۳) به نقش‌آفرینی پرداخته‌ است.

این هنرمند فرهیخته، علاوه بر بازیگری به عنوان نویسنده، مترجم، عکاس و کارگردان نیز فعالیت دارد. او در سال ۱۳۸۰ برای نخستین‌بار فیلم کوتاهی با نام «داشتن و نداشتن» را کارگردانی کرد. وی همچنین کارگردانی فیلم سینمایی «چند روز بعد» (۱۳۸۵) و «شیفت شب» (۱۳۹۳)؛ و نگارش و کارگردانی فیلم‌هایی چون «یک شب» (۱۳۸۳) و «سوت پایان» (۱۳۸۹) را به عهده داشته است.


از دستاوردهای این هنرمند در داخل کشور، می‌توان به نامزدی دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم‌های «عروس» (۱۳۶۹)، «سارا» (۱۳۷۱)، «پری» (۱۳۷۳)، «دو زن» (۱۳۷۷)، «روانی» (۱۳۷۶) و «من همسرش هستم» (۱۳۹۰)؛ و نامزدی تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای «نیمه‌ی پنهان» (۱۳۸۰) و «واکنش پنجم» (۱۳۸۱) از جشن خانه‌ی سینما و دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای «دیوانه‌ای از قفس پرید» (۱۳۸۱) و «واکنش پنجم» (۱۳۸۱) از بیست و یکمین جشنواره‌ی فیلم فجر و دریافت دیپلم افتخار «جایزه‌ی ویژه هیأت داوران» در بخش سودای سیمرغ برای مجموعه بازی‌های وی و کارگردانی فیلم «شیفت شب» (۱۳۹۳) از سی و سومین جشنواره‌ی فیلم فجر اشاره کرد.

کریمی با کسب جوایز متعدد از جشنواره‌های گوناگون بین‌المللی یکی از موفق‌ترین هنرمندان سینمای ایران از لحاظ تعداد جوایز جهانی بوده است. وی برنده‌ی جایزه‌ی مونگولفیه نقره‌ای برای نقش اول زن بطور مشترک از یازدهمین جشنواره‌ی سه قاره نانت فرانسه (۱۹۹۲) و جایزه‌ی صدف نقره‌ای برای نقش اول زن بطور مشترک از چهل و یکمین جشنواره‌ی فیلم سن سباستین اسپانیا (۱۹۹۳) برای بازی در فیلم «سارا»، برنده‌ی جایزه‌ی بهترین بازیگر زن از جشنواره‌ی فیلم تائورمینا ایتالیا (۱۹۹۹) برای بازی در فیلم «دو زن» و برنده‌ی جایزه بهترین بازیگر از جشنواره‌ی فیلم قاهره (۲۰۰۱) برای بازی در فیلم «نیمه پنهان» بوده است.

کریمی همچنین برنده‌ی جایزه‌ی Bastone Bianco از جشنواره‌ی فیلم تورین ایتالیا برای کارگردانی فیلم «یک شب» در سال ۲۰۰۵؛ برنده‌ی جایزه‌ی بهترین فیلم از جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ و برنده‌ی جایزه‌ی Emile Guimet، جایزه‌ی INALCO Jury و جایزه‌ی High Schools از جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم وزول فرانسه برای کارگردانی فیلم «سوت پایان» در سال  ۲۰۱۲ می باشد. 

وی تاکنون در چندین جشنواره‌ی جهانی فیلم مانند جشنواره‌ی فیلم کارلووی واری، جشنواره‌‌ی فیلم لوکارنو سوئیس، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم‌های آسیایی وزول، جشنواره‌ی فیلم کن فرانسه، جشنواره‌‌ی فیلم برلین، جشنواره‌ی فیلم رن فرانسه، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم دوربان آفریقای جنوبی، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم ریکیاویک ایسلند، جشنواره‌‌ی بین‌المللی فیلم پراگ، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم هند، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم تسالونیکی یونان، جشنواره‌ی فیلم ابوظبی، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، به عنوان داور حضور داشته ‌است.
 

بیشتر...