
سیروس مقدم
مقدم، سیروس (زاده ۱ دی ۱۳۳۳، آبادان)
سیروس مقدم فارغالتحصیل رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیباست. وی فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۵۵ به عنوان دستیار کارگردان و طراح صحنه و لباس در مجموعه تلویزیونی «دائیجان ناپلئون» آغاز کرد. مقدم در سال ۱۳۶۶ در فیلمی از محمدرضا هنرمند با نام «رد پایی بر شن» در سمت منشی صحنه، کار در سینمای حرفهای را تجربه کرد.
او ساخت مجموعههای متعددی را در کارنامه هنری خویش دارد. به همین جهت به وی لقب "کارخانه سریالسازی" دادهاند.
مقدم کارگردانی فیلمهایی چون «گرگهای گرسنه» (۱۳۷۰)، «شکوه بازگشت» (۱۳۷۱)، «شیخ مفید» (۱۳۷۴) و تلهفیلمهایی نظیر «نیلوفر کبود» (۱۳۸۶)، «کابوس» (۱۳۸۷)، «روز بعد از خوشبختی» (۱۳۸۷)، «لالایی برای بیداری» (۱۳۸۷)، «زمانی برای شخم زدن» (۱۳۸۹) و «زندگی خصوصی امیر» (۱۳۸۹) را در کارنامهی هنریاش دارد.
این هنرمند کشورمان مجموعههایی چون «به سوی افتخار» (۱۳۷۷)، «روزهای زندگی» (۱۳۷۸)، «مسافر» (۱۳۷۹)، «پلیس جوان» (۱۳۸۰)، «دریاییها» (۱۳۸۱)، «وکیل» (۱۳۸۱)، «بانویی دیگر» (۱۳۸۳)، «مزرعهی کوچک» (۱۳۸۴)، «ریحانه» (۱۳۸۴)، «نرگس» (۱۳۸۵)، «پرواز در حباب» (۱۳۸۵)، «اغماء» (۱۳۸۶)، «پیامک از دیار باقی» (۱۳۸۷)، «روز حسرت» (۱۳۸۷)، «رستگاران» (۱۳۸۸)، «چاردیواری» (۱۳۸۹)، «زیر هشت» (۱۳۸۹)، «پایتخت ۱» (۱۳۹۰-۱۳۸۹)، «تا ثریا» (۱۳۹۰)، «چک برگشتی» (۱۳۹۱)، «دیوار» (۱۳۹۱)، «پایتخت ۲» (۱۳۹۲)، «بچههای نسبتاً بد» (۱۳۹۲)، «پایتخت ۳» (۱۳۹۳)، «مدینه» (۱۳۹۳)، «میکائیل» (۱۳۹۴)، «پایتخت ۴» (۱۳۹۴)، «علی البدل» (۱۳۹۵)، «پایتخت ۵» (۱۳۹۵)، «پایتخت ۶» (۱۳۹۹-۱۳۹۸) و «پایتخت ۷» (۱۴۰۳) را کارگردانی کرده است.
الهام غفوری از تهیهکنندگان صدا و سیما، همسر این کارگردان برجسته کشورمان است.