در این گزارش نگاهی به کارنامه هنرمند فقید "داریوش مهرجویی" انداختهایم.
به گزارش آیفیلم، داریوش مهرجویی کارگردان، تهیهکننده، نویسنده و مترجم کشورمان، در سن ۱۷ سالگی به سینما علاقهمند شد و برای درک بهتر فیلمهای روز به آموختن زبان انگلیسی پرداخت. تحصیلات مقدماتی را در تهران به پایان برد و سپس در سن ۲۰ سالگی برای ادامه تحصیل در رشته سینما به ایالت کالیفرنیا در آمریکا رفت. وی تحصیلاتش در زمینه سینما را نیمهتمام رها کرد و در رشته فلسفه از دانشگاه یوسیالای لسآنجلس فارغالتحصیل شد. او در سال ۱۳۴۴ به عنوان سردبیر در مجله پارس ریویو در لسآنجلس مشغول به کار شد و یک سال بعد به ایران بازگشت و نخستین فیلم سینماییاش را به نام «الماس ۳۳» (۱۳۴۶) کارگردانی کرد.
مهرجویی در سال ۱۳۴۸ با همکاری غلامحسین ساعدی، نویسنده کتاب «عزادارن بیل» و از روی داستان چهارم این کتاب، فیلمنامه «گاو» را نوشت و با کارگردانی این فیلم، توانست نظر منتقدان بسیاری را به خود جلب کرده و جوایز متعددی را چون جایزه بهترین فیلمنامه از دومین جشنواره سپاس، جایزه دوم بهترین فیلم در فستیوال بینالمللی فیلم تهران و جایزه منتقدان بینالمللی سی و دومین جشنواره فیلم ونیز را بهدست آورد.
وی به عنوان نویسنده، تهیهکننده و کارگردان فیلمهایی چون «دايرهی مينا» (۱۳۵۷)، «اجارهنشينها» (۱۳۶۵)، «بانو» (۱۳۷۰)، «سارا» (۱۳۷۱)، «پری» (۱۳۷۳)، «لیلا» (۱۳۷۵)، «درخت گلابی» (۱۳۷۶)، «ميكس» (۱۳۷۸)، «بمانی» (۱۳۸۰)، «مهمان مامان» (۱۳۸۲)، «سنتوری» (۱۳۸۵)، «آسمان محبوب» (۱۳۸۸)، «نارنجیپوش» (۱۳۹۰)، «چه خوبه که برگشتی» (۱۳۹۱) و «اشباح» (۱۳۹۲) در کارنامه هنری خود به ثبت رسانده است.
بیشتر بخوانید:
شوخی جالب مرحوم مهرجویی با زندهیاد انتظامی
ه خ / س م