اصفهان

يكي از مشايخ و علماء قرن هشتم هجری مسعود بن عبدالله بيضاوی معروف به بابا ركن‌الدين است كه در زمان سلطنت ابوسعيد پادشاه مغول در اصفهان زندگی می‌کرده. وی در سال ۷۶۹ هجری قمری وفات يافت و در ساحل جنوبی زاينده رود به خاک سپرده شد.

مقام علمی و زهد و پارسایی اين مرد بزرگ باعث شد تا در طول زندگی با نهايت احترام زندگی كند. اين احترام و عزت پس از درگذشت وی نيز برقرار بود به طوری كه عده بسياری از مشاهير علماء و فقها و شعرا و خوشنويسانی كه در اصفهان و ساير شهرهای ايران درگذشتند در مجاورت او به خاک سپرده شدند.

به طور كلی بقعه بابا ركن‌الدين با گنبد بسيار زيبای آن علاوه بر آن كه آرامگاه يكی از عرفا و زاهدان و دانشمندان قرن هشتم هجری است بيانگر هنر هنرمندان و استادكاران و معماران و كاشيكاران برجسته عصر صفوی است كه علاوه بر نمايش هنر معماری نمايانگر هنر خوشنويسی خطاطان بزرگ ايران در زمان صفويان و قاجار می‌باشد.

این اثر در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۱۲ با شمارهٔ ثبت ۲۰۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

م س / س م