ایرانگردی
باغ دولتآباد چهار منار از باغهای قدیمی شهر یزد است.
بادگیر عمارت بادگیر آن با ارتفاع ۳۳/۸ متر بلندترین بادگیر خشتی شناخته شده در جهان است. این باغ در تاریخ ۱۳۴۶/۱۲/۲۳ به شماره ۷۷۴ در ردیف آثار ملی ایران قرار گرفتهاست؛ و همچنین یکی از باغهای ایرانی ثبت شده در میراث جهانی توسط یونسکو است.
باغ دولتآباد در یزد در اواخر دوره افشاریه و در سال ۱۱۶۰ ه.ق توسط محمد تقی خان بافقی معروف به (خان بزرگ) که وی سرسلسله خاندان خوانین یزد بود احداث گردید. مرحوم محمدتقی خان ابتدا قناتی به طول ۶۵ کیلومتر را احداث نمود و آب را از مهریز به یزد و محل کنونی باغ دولتآباد رساند و سپس مجموعه حکومتی (دارالحکومه) خو د را بنا کرد. این باغ با مساحتی درحدود ۷۰/۰۰۰ مترمربع شامل ساختمانها، حوضها و آبنماهای بسیاری بوده که در فضای بین آنها باغهای با درختان انار و انگور و… باگلهای فراوانی زینت بخش محیط بودهاند.
این باغ از دو بخش کلی اندرونی و بیرونی (جلوخان) تشکیل میشود.
دولتآباد از دیدگاه گونهشناسی عملکردی، باغ «سکونتگاهی-حکومتی» است. به نحوی که باغ بیرونی محل انجام تشریفات حکومتی، مراسم ورزشی و اداره امور شهر بودهاست و باغ اندرونی، بخش خصوصی و اقامتگاهی مجموعه بهشمار میرفتهاست. درباغهای سکونتگاهی-حکومتی، عرصه اندرونی را از سایر عرصهها کاملاً متمایز میکردند و حتی دربان یا حاجبی را برای نظارت بر آن تعیین میکردند.