شیخی، جمیله (زاده‌ی ۸ اردیبهشت ۱۳۰۹، زنجان_درگذشت ۳ خرداد ۱۳۸۰، تهران)

جمیله شیخی، در خانواده‌ای فرهنگ‌دوست در هشتم اریبهشت ۱۳۰۹ در زنجان متولد شد. او از کودکی و به تشویق پدر و مادرش در نمایش‌های مدرسه بازی می‌کرد. وی از سال ۱۳۳۶ فعاليت هنری خود را با بازيگری، زير نظر اساتید این رشته آغاز کرد و به استخدام رسمی اداره‌ی تئاتر درآمد.

او در اداره‌ی هنرهای دراماتيک با كمک و همراهی افرادی چون عزت‌الله انتظامی، جعفر والي، محمدعلي كشاورز و حميد سمندريان تئاتر جديدي را بنا نهادند. آنان زمانی كه هنر نمايش رو به ابتذال می‌رفت، مردم را دوباره با تئاتر راستين آشتی دادند. پس از آن، شیخی بازی در تعدادی از نمايش‌های تک‌پرده‌ای برای تلويزيون را آغاز کرد و چندی بعد، دكترای افتخاری تئاتر گرفت.

این بانوی هنرمند در سال ۱۳۵۴ به دعوت نصرت كريمی، در نخستين فيلم سينمايی‌اش با نام «خانه‌‎ی خراب» به ایفای نقش پرداخت. سپس در دهه‌‎ی ۱۳۶۰ هم‌زمان با بازی در فيلم‌هايی چون «پاييزان» (۱۳۶۰) و «پرنده‎ی كوچك خوشبختي» (۱۳۶۶)، فعاليت خود را در نمايش‌های تلويزيونی گسترش داد. شیخی همچنین در سريال‌هايی چون «پدرسالار» (۱۳۷۲) و «تولدی ديگر» (۱۳۷۷) مثل همیشه خوش درخشید.

بازی در فيلم «مسافران» (۱۳۷۰) را می‌توان یکی از به يادماندنی‌ترين نقش‌های سينمایی او دانست. این فيلم، سيمرغ بلورين جشنواره‌‌ی فجر را برایش به ارمغان آورد. شيخي پنج سال بعد نيز برای نقش‌آفرينی در «ليلا» (۱۳۷۵)، موفق به کسب سيمرغ بلورين ديگری از جشنواره‌ی فجر شد. «كاغذ بي خط» (۱۳۸۰)، آخرين فیلمی‎‏است که این هنرمند محبوب و مردمی، بازی کرده‌است.

وی که مادر آتیلا پسیانی‎است، در سال ۱۳۸۰ به دليل حمله‌ی قلبي، دار فانی را وداع گفت.