فرجامی، فریماه (زاده‎ی ۱۳۳۱، تهران)

فریماه فرجامی دانش‌آموخته‎ی دانشکده‎ی هنرهای دراماتیک است. وی از سال ۱۳۵۵ با گویندگی نمایش‌های رادیویی و بازی در نمایش تلویزیونی «آدمک مومی»، فعالیت هنری خود را آغاز کرد. او ۴ سال بعد با فیلم «گفت هر سه نفرشان»، وارد عرصه‎ی سینما شد.

فرجامی، دیپلم افتخار نقش اول زن برای فیلم «سرب» (۱۳۶۷) و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم «پرده‎ی آخر» (۱۳۶۹)، از جشنواره‎ی فیلم فجر دریافت کرد. در این جشنواره از وی برای بازی در فیلم «نرگس» (۱۳۷۰) تقدیر شد و کاندید دریافت جایزه‎ی نقش دوم زن برای فیلم «مادر» (۱۳۶۸) گردید.

او علاوه بر تئاتر، در سریال‌هایی چون «بانی‎چاو» (۱۳۷۵)، «پهلوانان نمی‌میرند» (۱۳۷۶)،«خانه‎ی سبز» (۱۳۷۷)، «راه سوم» (۱۳۷۷)، «ولایت عشق» (۷۸-۱۳۷۵) و «روشن‎تر از خاموشی» (۱۳۷۹) و فیلم‌هایی نظیر «اجاره‌نشین‌ها» (۱۳۶۵)، «ساغر» (۱۳۷۶)، «آب و آتش» (۱۳۷۹)، «زهرعسل» (۱۳۸۱) و «کاغذ دیواری زرد» (۱۳۸۲) نیز بازی کرده است.