اسدزاده، داریوش (زاده‌ی ۱ آذر ۱۳۰۲، کرمانشاه - درگذشته ۳ شهریور ۱۳۹۸)

داریوش اسدزاده، پس از پایان دوره‌ی دبیرستان، وارد هنرستان هنرپیشگی شد و رشته‌ی هنر و بازیگری تئاتر را دنبال کرد. وي فعاليت هنري خود را در جوانی در تئاتر تهران آغاز کرد و از طرف مركز هنرهاي ملي به جشنواره‌ی تئاتر پاريس اعزام شد و بعد از مراجعت، به كارگرداني تئاتر مشغول شد. 

او در سال ۱۳۴۶ بنا به دعوت يكي از استوديوهاي فيلمبرداري، عازم مينیاپولیس آمريكا شد و به عنوان بازیگر و نویسنده در فیلم «در آمريكا اتفاق افتاد» حضور یافت. وي در سال ۱۳۵۵ به تشویق پروفسور دیویدسن جهت مطالعه و پژوهش در امور تئاتر به آمریکا رفت و در سال ۱۳۶۵ به وطن بازگشت و در سينما و تلويزيون ايران مشغول به کار شد. 

این بازیگر پیشکسوت تئاتر، تلویزیون و سینما، بیش از ۷۰ سال ‎است که در عرصه‌ی هنر فعالیت دارد و در فیلم‌هایی چون «همسر» (۱۳۷۲)، «بوی کافور، عطر یاس» (۱۳۷۸)، «این ترانه عاشقانه نیست» (۱۳۸۴)، «جعبه‌ی موسیقی» (۱۳۸۶)، «قلاده‎های طلا» (۱۳۹۰)، «ساکن کلبه‌ی چوبی» (۱۳۹۱)، «سلام پدربزرگ» (۱۳۹۳)، «یتیم‎خانه‎ی طهران» (۱۳۹۳) و ... ؛ تله‌فیلم‌هایی نظیر «گنج خانه‌ی سفید» (۱۳۸۸)، «شغل شریف» (۱۳۸۹) و «شاعر و برادران» (۱۳۹۱)؛ و مجموعه‌های «خانه‎ی سبز» (۱۳۷۵)، «آژانس دوستی» (۱۳۷۸-۱۳۷۵)، «روزگار جوانی» (۱۳۷۷)، «هوش سیاه» (۱۳۸۸)، «چمدان» (۱۳۹۰)، «مهمانان ویژه» (۱۳۹۰)، «سی و نه هفته» (۱۳۹۳) و «دردسرهای عظیم ۲» (۱۳۹۴) به نقش‌آفرینی پرداخته ‌‎است.

از ديگر فعاليت هاي وي مي‌توان به رياست انجمن بازيگران سينماي ايران، چندین دوره عضویت داوران خانه‌ی سينما، تدریس و پژوهش و تألیف کتاب اشاره كرد. او همچنين رياست هيأت‎مديره‎ی مؤسسه‌ی فرهنگي هنري «كيميا» را به عهده دارد. این هنرمند در سال ۱۳۹۱ نشان درجه‎ی یک هنری را از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرد.