
مرتضی احمدی
احمدی، مرتضی (زادهی ۱۰ آبان ۱۳۰۳، تهران - درگذشت ۳۰ آذر ۱۳۹۳، تهران)
مرتضی احمدی نویسنده، صداپیشه و بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، کار هنری خود را در سال ۱۳۲۱ با تئاتر آغاز کرد و پس از آن در سال ۱۳۲۳ به گویندگی در رادیو مشغول شد. احمدی در سال ۱۳۳۲ در فیلم سینمایی «ماجرای زندگی» مقابل دوربین رفت و در سال ۱۳۴۰ با ایفای نقش در سریال تلویزیونی «تک مضراب» به حیطهی تلویزیون وارد شد.
فیلمهای سینمایی «اتوبوس» (۱۳۶۴)، «ارثیه» (۱۳۶۸)، «خانهی خلوت» (۱۳۷۰)، «بلندیهای صفر» (۱۳۷۲)، «تحفهی هند» (۱۳۷۳)، «مینا و غنچه» (۱۳۷۵)، «ستارهها» (۱۳۸۴) و مجموعههای تلویزیونی «تعطیلات نوروزی» (۱۳۷۰)، «فروشگاه» (۱۳۷۵)، «دردسر بزرگ» (۱۳۷۸)، «زیرگذر» (۱۳۸۱)، «تا غروب» (۱۳۸۴)، «به همین سادگی» (۱۳۸۶) و «شکرستان» (۹۲-۱۳۸۷) از جملهی آثاری هستند که احمدی در آنها به ایفای نقش پرداخته است.
از جمله فعالیتهای دیگر وی، نگارش و تدوین کتابهایی در قالب فرهنگ عامیانهی تهران است که در این زمینه میتوان به کتابهای «کهنههای همیشه نو»، «فرهنگ بر و بچههای تهرون» و «پرسه در احوالات تهرون و تهرونیا» اشاره کرد.
این هنرمند همچنین دستی بر آتش موسیقی داشت و یکی از معدود خوانندگان سبک بیات تهران بود. از جمله آثار به جای مانده از وی در حیطهی خوانندگی، اجرای برخی از قدیمیترین ترانههای کوچهبازاری تهران است که آنها را به صورت «ضربی خوانی» بازخوانی کرده است.
مرتضی احمدی در روز ۳۰ آذر سال ۱۳۹۳ در ۹۰ سالگی به دلیل مشکل ریوی و کهولت سن در منزلش در تهران درگذشت.